Dagelijks komen veel mensen langs de kerk. Ik vraag me wel eens af, of ze geïnteresseerd zijn in de kerk? Zijn ze wel eens in aanraking gekomen met deze kerk? Kennen ze wellicht andere mensen die er komen? Weten ze wat ‘kerk’ kan doen voor een dorp of stad? Of zouden ze denken: “Dat hoge gebouw, met die hoge toren, vlak bij de bushalte, of waarbij je goed kunt parkeren, waarop je kan zien hoe laat het is, hoort bij een groep vooral oudere mensen, grijze permanentjes en petjes. Dat hoge gebouw is niet meer van nu, moeilijk om- en duur om te onderhouden. Er moet veel, er mag zo weinig”. Zouden ze dát denken?

Dan zou ik willen vragen: ‘Kom eens binnen voor één keer?’. Voel de rust van het baken in dorp of stad. Je mag best alleen komen kijken wat er te zien is. Ik wil je er wel over vertellen. Hoeveel mensen er in kunnen. En wat er te zien is. Waar die ‘dingen’ voor bedoeld zijn. Ik wil je ook wel vertellen over van wie dit grote huis is. Dat we er Zijn geboorte vieren, en ons laten inspireren. We luisteren naar muziek, we troosten elkaar. Ik wil je ook vertellen hoe op deze plek en vanuit deze gemeenschap geprobeerd wordt om bij de tijd, actueel, te blijven.  Een nieuwe generatie kansen te bieden. Als je daar geen zin in hebt, drinken we samen gewoon een kopje koffie. Het gaat tenslotte om de ontmoeting.