Heeft u wel eens het gevoel, dat u tekortschiet? Ik in ieder geval wel. Door heel mijn leven heen: ‘Wat doe ík er eigenlijk toe?’ ‘Al mijn inspanningen? Wat heeft het voor zin?’

Nou heel wat. Dat betoogt in ieder geval de evangelist Johannes (Joh. 6, 1-15). We lezen het zondag 26 juli. Johannes laat zien, dat het meest onbeduidende dat wij doen, de wereld en mensen om ons heen verandert. Als Jezus op een berg bij het meer van Tiberias geconfronteerd wordt met een grote massa mensen, die honger hebben, is er een klein jongetje met vijf gerstebroden en twee vissen. Als hij begint te delen, zet het een kettingreactie in gang. Uiteindelijk houdt men nog manden vol over. Zo heeft alles wat wij doen en niet doen (!) zin. Een kleine daad van uw, jouw kant kan net het verschil kan maken. Iets dat hopeloos lijkt wordt opeens minder hopeloos. Totaal onvoorzien. Een wonder gebeurt. Maar het was niet gebeurd, als jij niet in beweging was gekomen.
Ik herinner me, hoe ik ooit mijn eerste woning met tuintje kreeg. Dat was een klein stukje grond met vooral veel onkruid. Bij mijn buren was dat niet anders. Ik ben er iets moois van gaan maken en wat gebeurde er? Niet veel later zag ik mijn buren ook iets moois van hún tuin maken. Zij waren aangestoken door mijn enthousiasme. Zo werkt het.

Frank de Heus, pastoraal werker